Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen.
Duurzaam ondernemen heeft feitelijk een milieuachtergrond, terwijl Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) een sociale achtergrond heeft. Maar de termen worden tegenwoordig door elkaar gebruikt. Ze staan beide voor het zoeken naar evenwicht tussen financieel economische resultaten, sociale belangen en het milieu oftewel de drie P’s profit, people, en planet. Alle drie de P’s worden geoptimaliseerd, zonder de balans er tussen te verliezen. Op deze site worden beide termen door elkaar gebruikt.
Duurzaam ondernemen is afgeleid van het begrip duurzame ontwikkeling waarbij niet alleen rekening wordt gehouden met het hier en nu maar ook met toekomstige generaties. Zodat ieder die nu leeft een goed bestaan kan hebben, zonder dat de bronnen voor de toekomst worden uitgeput. Door mevrouw Brundtland, de grondlegster van duurzame ontwikkeling, is dit in 1987 verwoord als:
“Voldoen aan de behoeften van huidige generaties zonder de mogelijkheden teniet te doen van komende generaties om ook in hun behoeften te voorzien.”
MVO behoort overeenkomstig het advies van de Sociaal Economische Raad (SER): “De Winst van Waarden” tot de kernactiviteiten van een onderneming en zou integraal deel uit moeten maken van de bedrijfsvoering. Het is volgens de SER gericht op drie dimensies van “waardeschepping”: Profit, People en Planet. MVO of duurzaam ondernemen is daardoor veel meer dan maatschappelijke betrokkenheid en liefdadigheid. Beide typen activiteiten kunnen goed gedrag waar het gaat om verantwoord economisch, sociaal en ecologisch handelen, de kernactiviteiten van de onderneming, niet vervangen. Het is belangrijk dat ondernemingen alles doen in de hele keten waar zij deel van uitmaken om MVO mogelijk te maken en te bevorderen.
MVO is een proces waarmee een organisatie verantwoordelijkheid neemt voor de consequenties van haar handelen op sociaal, ecologisch en economisch gebied in de hele keten en daarover verantwoording aflegt en de dialoog aangaat met belanghebbenden hierover.
“Doing things right” versus “Doing the right things”
Steeds vaker wordt de vraag gesteld wat de relatie is tussen MVO en (kwaliteits)managementsystemen, en het INK-model in het bijzonder. Op het eerste gezicht lijken er veel overeenkomsten te bestaan. Managementsystemen, het woord zegt het al, zijn gericht op het managen van processen, oftewel kijken hoe de organisatie functioneert en kijken of de doelstellingen worden behaald. Hierbij wordt gekeken naar risico’s en kansen, wordt stilgestaan bij de zogenaamde “plan-do-check-act” cyclus en gaat het om het verbeteren en optimaliseren van processen en bedrijfsvoering. Bij het INK-model wordt er ook geïnventariseerd hoe verschillende stakeholders (medewerkers, klanten en leveranciers, en de maatschappij) de inspanningen van de organisatie waarderen.
De door Beco ontwikkelde Duurzaamheid Strategie Scan (DSS) is ook gebaseerd op de ‘plan-do-check-act’ cyclus en behelst ook een stakeholderanalyse, waarin de perceptie van de stakeholders t.o.v. de organisatie wordt geïnventariseerd. Het grote verschil tussen MVO en managementsystemen is dat een managementsysteem erop gericht is om de dingen die je doet goed te doen (“doing things right”) terwijl MVO zich juist richt op het bepalen van welke dingen een organisatie zou moeten doen (“doing the right things”). Dit is een fundamenteel verschil in aanpak. Feitelijk zou een managementsysteem, zoals bijvoorbeeld het INK-model, gebruikt kunnen worden om de doelstellingen en maatregelen die resulteren uit een MVO-scan, zoals de DSS efficiënt en effectief tot uitvoer te brengen.
